Мне знаёмаю здаўна мелодыяй
пачынае гучаць гэты голас,
так падобны на твой.
Ён валодае
нейкай зваблівай, дзіўнаю сілай,
што ў мяне забірае спакой,
пазбаўляе выратавальнай,
мудрай правільнасці - развагі.
Я губляюся, раствараюся.
І знікаю.
Ды зноў вяртаюся
ў гэты цёмны, разбэшчаны свет,
дзе мяне сустракае твой голас.
|
|
